Ёдгориҳои таърихӣ ва мавъеҳои фарҳангию саёҳии Тоҷикистон

 Ҷаласаи гурӯҳи корӣ вобаста ба коркарди номинатсияи ёдгории асримиёнагии “Ҳулбук – пойтахти Хуттали қадим” ва ворид намудани он ба Феҳристи мероси фарҳанги умумибашарии ЮНЕСКО Дар робита ба иҷрои банди 37-и Протоколи маҷлиси Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 27.01.2021, №1 ва Фармоиши вазири фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 20.07.2022, №102 вобаста ба коркарди номинатсияи

«Мо миллати фарҳангӣ, тамаддунсоз ва аз насли ориёӣ буда, бояд ба таърихи гузаштаамон ҳарчи бештар рӯ оварем ва дар қалби фарзандонамон меҳри китобхонӣ ва ҷустуҷӯи илму донишро ҷой кунем. Ҳифз ва рушди фарҳанги миллӣ бо дарназардошти завқи наслҳои имрӯза аз муҳимтарин вазифаҳои мо дар замони муосир ба ҳисоб меравад». Эмомалӣ Раҳмон

Номи расмӣ: Қалъа дар кӯҳи Муғ.Макони ҷойгиршавӣ: вилояти Суғд, ноҳияи Айнӣ, ҷ/д Дардар, доманаи кӯҳи Муғ.Масоҳат: 3,1 гектарро дар бар мегирад.Муҳаққиқон: А.А.Фрейман, А.И.Василев, А.Ю.Якубовский, Ю.Яқубов ва дигарон. Дар Феҳристи давлатии ёдгориҳои таърихию фарҳангии Ҷумҳурии Тоҷикистон соли 2018, №34, саҳифаи 47 ҷойгир карда шудааст. Дар даврони соҳибистиқлолии Тоҷикистон парвандаи номинатсионии он омода

Золи-Зар яке аз ёдгориҳои нодири ибтидои асри миёна буда, 17 км шимолтари Фархор ҷойгир мебошад. Ҳудуди шаҳрак 120 гектарро ташкил дода, дар ин ҳудуд дуқабати маданӣ – шаҳраки антиқа ва шаҳраки ибтидоии асри миёна ҷойгир мебошанд. Бахши қадима дар қисмати шимолии ёдгорӣ ҷой гирифта, то имрӯз ба қабристон табдил ёфтааст.

Шаҳри бостонии Саразм дар вилояти Суғд, шаҳри Панҷакент, ҷ/д Саразм, деҳаҳои Соҳибназар, Авазалӣ ва Раҷабалӣ ҷойгир мебошад. Ёдгории таърихию фарҳангии шаҳри Саразм соли 2018, №1, саҳифаи 84 ба Феҳристи ёдгориҳои таърихию фарҳангии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷойгир карда шудааст. Ҳанӯз аз солҳои 2002 инҷониб парвандаи номинатсионии Шаҳраки Саразм ба ЮНЕСКО барои ворид

Табиати Бадахшонзамин мардуми хориҷро мафтун месозад, вале барои мо зодагони ин макон омили ин мафтунӣ ноаён аст. Шояд муҳите, ки мо дар бараш ба воя расидаем, бароямон муқаррарӣ бошад, вале агар амиқтар андеша кунем, ин эҳсосот дар мо низ ниҳон аст, танҳо омили онро баён карда наметавонем, зеро он баённопазир

Китобхонаи миллии Тоҷикистон дар ҳамкорӣ бо ташкилоти ҷамъиятии «Ҳифзи ёдгориҳои таъриху фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон» дар муассиса, ташкилоти ибтидоии ҷамъиятии «Ҳифзи ёдгориҳои таъриху фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон» созмон дода шуд. Ин шаҳодати он аст, ки китобхона баҳри ҳифзи ёдгориҳои таърихиву фарҳангии мамлакати азизамон пайваста чораҳои зарурӣ меандешанд. Вобаста ба ҳифзи ёдгориҳои таърихӣ

Мадрасаи Ойим, ки нахустин маркази илмию таълимӣ барои занону духтарон дар Тоҷикистон ба шумор меравад, ҳамчун ёдгории аҳамияти ҷумҳуриявидошта ба қайд гирифта шуда, соли 2015 аз ҷониби ЮНЕСКО ба рӯйхати силсилаи ёдгориҳои таърихию меъмории ҳавзаи Сирдарё шомил гардидааст. Мадрасаи Ойим ёдгории таърихии меъмории чоряки якуми асри XIX ба ҳисоб меравад.

  Миллати кӯҳанбунёди тоҷик ҷузъи таркибӣ ва созандаи таъриху фарҳанги волои башарӣ мебошад. Ёдгориҳои мероси фарҳанги моддӣ ва ғайримоддии ин миллати қадим пайвандгари ҳаёти моддӣ ва маънавии ниёгони мо буда, дар маҷмуъ онҳо саҳифаҳои таърихи чандҳазорсолаи ин миллати бузургро ба ҳам мепайванданд. Шоистаи зикр аст, ки Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, хусусан Пешвои