Масъалаҳои муҳим

Ҳар қадар бобати терроризм ва экстремизм сухан гӯем, боз ҳам наметавонем тамоми паҳлӯҳои онро ба пуррагӣ инъикос намоем. Зеро терроризм ин ҳамагӣ хатар овардан аст. Окибати хатар, албатта, вайрониву нестӣ мебошад. Мутаассифона, хатарҳои террористӣ солҳои охир дар аксар гӯшаву канори олам сар мезанад. Пӯшида нест, ки фаъолияти ҳизбу ҳаракатҳои террористӣ

  Дар ҷилди аввали фарҳанги миллат омадааст: экстримист – ифрот, дорои ақидаи ифротӣ, он, ки дар корҳо зиёдаравӣ мекунад. Террор – тарс, даҳшат, терроризм – эҷоди тарс ва ваҳшат дар баробари мардум. Мақсади ин зуҳуроти хатарнок ва нангин – ифротгароии динӣ, ки ҳанўз солҳои 70-80-уми қарни ХХ дар ҷаҳони муосир доман паҳн

  Терроризм- ин содир намудани амалҳое мебошанд, ки ба одамон хатари марг ба миён меоваранд. Истифодаи он мақсади ҷисман бартараф кардани рақиби сиёсӣ, вайрон кардани бехатарии ҷамъиятӣ, тарсонидани аҳолӣ ё расонидани таъсир ва аз тарафи ҳокимият қабул кардани қарорҳо мебошад. Зўроварӣ, зулм, фишороварӣ, таҳқир ва паст задани шаъну шарафи инсон бо

  Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун давлати мустақил ва узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ дар шароити ҷаҳонишавӣ ва гуфтугўи тамаддунҳо дар роҳи расидан ба чаҳор ҳадафи стратегии хеш қадамҳои устувор мегузорад. Дар зарфи бисту нўҳ соли соҳибистиқлолии мо – халқи тоҷик тавонистем бо шарофати меҳнати софдилона таҳти роҳбарӣ ва сиёсати хирадмандонаи фарзанди фарзонаи миллати

Муҳиддин Кабирӣ санаи 22.07.2020 тариқи шабакаи иҷтимоии «Ютуб» атрофи Рӯзи забони давлатӣ баромад намуда, худро интиқомгиранда ва яке аз майдонишинони роҳи озодии забон муаррифӣ намуд. Кабирӣ намояндагони имрӯзаи ҳокимияти давлатиро дар гузашта мухолифи қабули қонуни забон ва озодихоҳиву меҳанпарастӣменомад. Дар асл маҳз бо дастгирию кӯшишҳои Пешвои миллат ва дигар ватандӯстони

  БИЁ ТО ДАСТИ ҲАМ ГИРЕМ! Паҳншавии бемории сироятии коронавирус COVID-19 масъалаи доғест, ки имрўз тамоми ҷомеаи ҷаҳониро ба таҳлука овардааст. Мутаассифона, ин вабои аср ба Ҷумҳурии Тоҷикистон низ роҳ ёфта, ҷони садҳо ҳамватанонамонро ба хатар гузоштааст. Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба пурзўр намудани чораҳои зиддиэпидемикӣ барои пешгирии интиқол ва паҳншавии сирояти

Таъмини амнияти давлату миллат самти асосӣ ва муҳимтарини сиёсати хориҷии Тоҷикистон буда, дар ин замина, дар партави сиёсати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати таъмини амнияти миллӣ ва сулҳу суботи ҷомеа, хоса дар Ҷумҳурии ба мо ҳамсоя Афғонистон ба муқобили ҳама гуна

  Пеш аз он ки роҷеъ ба мавқеи театр ва кино, яъне драматургия, дар мубориза бар зидди терроризм сухан ронем, бояд ин нуктаро низ зикр намоем, ки бархе аз муҳаққиқони соҳа ин ду намуди ҳунарро ҳатто барангезандаи ин амал меноманд. Онҳо чунин мешуморанд, ки ҷузъҳои муҳими театр – намоиш ва амал,

Рӯзномаи бонуфузтарини Ховари Миёна — «Ал-Аҳром», ки аз соли 1875 дар Ҷумҳурии Арабии Миср чоп мешавад, дар бораи фаъолияти террористии ТТЭ ҲНИТ дар қаламрави Тоҷикистон ва робитаи пинҳонии ин ташкилот бо ДИИШ, «Ҷабҳат ан-Нусра», «Ҷайш-ал-ҳур» (Лашкари озод), «Ихвон-ал-Муслимин» ва дигар ташкилотҳои экстремистиву террористӣ мақолаи таҳлилӣ нашр намуд. Вақтҳои охир таваҷҷуҳи